Si Bienvenido Lumbera ay kilala bilang isang makisig na makata, liberista, iskolar, kritiko, at dramatista sa kasaysayan ng sining at panitikan ng Pilipinas. Kinilala rin siya bilang isang Pambansang Alagad ng Sining sa Panitikan noong 2006. Naging malaking impluwensya ang ambag ni Lumbera sa larangan ng panitikan. Pinakita niya sa sambayanang Pilipino, sa pamamagitan ng kanyang sining, na ang identidad ng isang Pilipino ay nasa sarili nilang kultura.
Ang Talambuhay ni Bienvenido Lumbera
Isinilang si Lumbera noong ika-11 ng Abril 1932 sa Lipa. Mahigit isang taon pa lang si Lumbera na namatay ang kanyang ama na si Christian Lumbera, isang kilalang shooting guard sa isang lokal na basketball team. Makalipas ang ilang taon, nagkasakit ang kanyang ina na si Carmen Lumbera, at namatay dahil sa cancer. Sa edad na limang taon, naging ulila na si Lumbera. Ikinupkop si Lumbera at ang kanyang nakakatandang kapatid na babae ng lola nila na si Eusebia Teru.
Noong natapos ang gyera, bumalik sila Lumbera sa Lipa. Nang sumakabilang-buhay si Eusebia dahil sa katandaan, naging ulila muli si Lumbera. Naiwan si Lumbera sa kanyang ninong at ninang na sina Enrique at Amanda Lumbera. Pinag-aral nila si Lumbera hanggang kolehiyo.
Nag-aral at nakapagtapos si Lumbera ng kolehiyo sa Unibersidad ng Santo Tomas sa kursong Bachelor of Arts in Literature noong 1954. Gayundin, pagkatapos niya sa kolehiyo, agad siyang nag-aral para sa kanyang Masters Degree sa parehong unibersidad.
Ang Mga Kontribusyon at Impluwensiya ni Lumbera
Bilang manunulat at makata, pinakilala ni Lumbera ang panitikang Tagalog sa pamamagitan ng kanyang obra maestra na “Bagay” poetry. Ang Bagay ay isang aesthetic landmark na nakatulong sa pagbago ng tingin ng panitikan sa pamamagitan ng pagtula. Nakilalang lubusan si Lumbera sa isang palabas noong 1965 na pinamagatang Heights na kung saan itinampok sa palabas na ito ang tula niyang Bagay.
Kasama niya sa paggawa ng konsepto ng palabas na ito ang kaibigan at kapwa niyang Pambansang Alagad ng Sining na si Rolando S. Tinio at mga estudyante niyang sina Jose F. Lacaba, Antonio E. Samson, at Edgar C. Alegre. Kasama rin nila ang paring Hesswita na si Edmundo Martinez, na kung saan nagpamalas rin ng kanyang mga tula na namamahagi sa kanyang saloobin tungkol sa pangangaral at sentimentalismo ng tulang Pilipino.
Bilang isang liberista, inilahad ni Lumbera ang kanyang saloobin tungkol sa sining at pagpapahalaga ng kasaysayan at kultura ng Pilipinas sa pamamagitan ng kanyang mga dula. Ipinakita niya ang mga kwento ng mga katutubong Pilipino sa kanyang mga dula upang makita ng mga kapwa niyang Pilipino ang kanyang pangarap na isang demokratikong Pilipinas. Kadalasan ng kanyang mga dula ay mga musikal, at minsan rin niyang isinatanghal ang Noli Me Tangere ni Jose Rizal.
Bukod sa bilang isang makata at liberista, isa ring mahusay na tagasubaybay at tagapagsalaysay si Lumbera. Ang mga salaysay niya ay halos tungkol sa pag-unlad ng panitikan, wika, at kulturang Pilipino. Ang mga hakbang ni Lumbera ay nagbigay impluwensya at tatag ng loob sa mga kapwa niyang Pilipino na mas paunlarin at mahalin ang sarili nilang wika, kasaysayan, at kultura.
