Ang pagkamit ng katarungan sa marahas na pamamaraan, kailanman ay hindi magbubunga ng maganda.
Sa katapusan ng nobelang Noli me Tangere ang alam ng taong bayan ay nasawi ang binatang si Crisostomo Ibarra. Ngunit ang katotohanan ay labi ng pilotong si Elias ang nakalibing sa puntod ni Ibarra.
Pagkalipas ng labing-tatlong taon, bumalik sa bayang sinilangan si Juan Crisostomo Ibarra. Nagbalik ang binata bilang si Simoun, isang kapitapitagang mayamang negosyante ng mga alahas.
Ang unang nakabatid ng kanyang lihim na pagbabalatkayo ay ang binatang anak ni Sisa, na nagngangalang Basilio. Malaki ang tiwala ni Simoun kay Basilio kaya ipinagtapat niya dito ang kanyang layunin na makapaghiganti sa pamahalaang umapi sa kanya.
Hinikayat ni Simoun ang binata na makiisa sa kanya upang maisakatuparan ang kanyang layunin,ngunit siya ay tinanggihan ng huli. Bagama’t tumanggi si Basilio sa alok ni Simoun, muli niya itong pinakiusapan na tulungan siya upang mailigtas ang babaing kanyang iniibig. Ito ay hindi nangyari dahil pumanaw si Maria Clara sa mismong araw ng pag-uusap nila.
Mula sa hindi inaasahang pangyayari si Basilio at iba pang kabataan ay pinagdadampot at ipinasok sa kulungan ng mga guardiya sibil. Ang pagkakataong ito ay hindi pinalagpas ni Simoun upang tulungang makalaya ang binata.
Pagkalabas sa kulungan ay kusang- loob na sumama si Basilio kay Simoun upang maisakatuparan ang kanyang paghihimagsik laban sa pamahalaan. Inutusan ni Simoun si Basilio na pasabugin ang isang piging na dadaluhan ng mga matatas na tao sa pamahalaan.
Ngunit si Basilio mismo ang gumawa ng paraan upang hindi matuloy ang planong pagpapasabog. Umalis ng bayan at nagtago si Simoun sa tahanan ni Pari Florentino.
Dahil sa kanyang kabiguan at tiyak na kahihinatnan kapag siya ay nahuli, uminom ng lason si Simoun upang wakasan ang sariling buhay. Bago siya malagutan ng hininga, nangumpisal siya sa pari at ipinagtapat ang kanyang planong paghihimagsik.
