Ang bawat araw na dumarating at lumilipas sa ating buhay ay mga napakalaking biyaya na dapat nating ipagbunyi. Dapat tayong magpasalamat sa Dakilang Lumikha para sa kanyang mga regalo.
Anuman ang paniniwala at pananampalataya ang sinusunod ng isang tao, napakahalagang kaugalian ang pagtanaw ng utang ng loob sa kapwa. Ito ang utang na kailanman ay hindi mababayaran ng anumang halaga ng salapi.
Sa pagbibigay ng pasasalamat sa sinuman o kaninuman, napakahalaga na ito ay galing sa kaibuturan ng puso. Dahil ang salitang salamat na wagas at totoo ay sapat na kabayaran sa utang na walang katumbas na kayamanan.
Sa ating mga magulang huwag nating ipagkait na marinig nila kung gaano tayo nagpapasalamat sa kanilang sakripisyo at pagmamahal. Higit sa lahat, sila ang mga taong umiintindi sa ating mga kahinaan at pagkukulang. Kaya bilang mga anak ay nararapat lamang na suklian natin ito ng pagsabi ng mga katagang “Salamat” o “Salamat po”.
Maging sa mga taong naging parte ng ating buhay, nararapat lamang na sila ay sabihan ng salitang salamat. Hindi na mahalaga kung sila man ay nagdulot ng lungkot o ligaya sa iyong buhay.
At ang pinakahigit sa lahat, dapat tayong magpasalamat sa Dakilang Lumikha dahil sa kanyang pagmamahal na Dalisay sa kanyang mga nilalang. Gawin nating kaugalian ang magpasalamat at magbunyi sa Kanya sa lahat ng ating tinatamasang biyaya at mga pagsubok sa buhay.
