Katanungan
ito ay tumutukoy sa pagbabagong anyo ng morpema dahil sa impluwensya ng mga katabing tunog nito.
Sagot 
Ang asimilasyon ay umiiral sa larangan ng wika. Sa prosesong ito, ang morpema ay sumasailalim sa pagbabanyuhay dahil sa impluwensya ng kalapit na tunog. Ang ganitong pag-angkop ay kritikal sa pagsasalimbayan ng mga salita.
Ang mekanismong ito ay nagpapayaman sa daloy ng pagsasalita. Hindi lamang ito nagpapahusay sa fluidity, ngunit nagbibigay din ng natural na himig sa bawat salita. Sa asimilasyon, ang mga tunog ay tila nagsasayaw, nagiging magkaugma sa isa’t isa.
Halimbawa, ang “pang-” at “bili” ay sumasanib upang maging “pamili”. Dito, ang “ng” ay umiiba patungong “m”, isang pagbabagong hinuhugot mula sa impluwensya ng “b”. Isang patotoo ito sa dinamismo ng asimilasyon.
Sa Filipino, ang ganitong pagbabanyuhay ay laganap. Makikita ito sa iba’t ibang anyo ng ating mga salita. Ang prosesong ito ay nagaganap nang walang pagsisikap, bahagi ng ating likas na wikang daloy.
Ang kahalagahan ng asimilasyon ay di-maikakaila sa pag-aaral ng linggwistika. Sa pagtalos sa misteryo ng asimilasyon, lalong lumalalim ang ating pang-unawa sa wika.
Sa kabuuan, ang asimilasyon ay isang mahalagang elemento sa pag-unlad ng wika. Ito’y sumasalamin sa patuloy na ebolusyon at pagbabago ng morpema, isang proseso na walang tigil sa ating pang-araw-araw na pagbigkas.
