« Kabanata 31Kabanata 33 »
Sa kabanatang ito matutunghayan kung paano gamitin ni Padre Damaso ang kanyang posisyon at at simbahan para takutin at alipustahin ang mga Indio.
Gamit ang wikang Kastila, Latin at konting Tagalog, nagbigay ng sermon si Padre Damaso. Itinuon ng pari ang kanyang mensahe tungkol sa mga kaluluwa sa Purgatoryo.
Maging ang mga makasalanang Indio, araw ng paghuhukom,at ang ang hindi magandang asal ng mga taga Maynila ay kanyang binigyang pansin at diin din.
Dahil sa kanyang itinuro, tumayo ang isang batang Manilenyo at tuluyang lumabas ng simbahan. Si Ibarra naman ay buong tapang na nagtitimpi sa isang sulok dahil alam niya na siya ang isa sa mga pinatataman ng pari.
Anumang gawing sigaw at kumpas ni Padre Damaso ay hindi pa rin niya napigilan ang mga tao na makatulog sa haba ng kanyang litanya. Sadyang madami ang nawalang ng interes na makaintindi sa kanya. Marami sa mga panauhin ang umuwing nadismanya dahil sa hindi naintindihang sermon ng pari.
Aral – Kabanata 32
Ang tunay na pananampalataya ay hindi dinadaan sa takot at mga masasakit na pananalita. Dapat ang mahinahon at mapagkumbabang pakikipag-usap ang higit na namamayani sa puso bawat tao.
