Katanungan
Kinilala bilang wikang pambansa noong Disysembre 1937 sa ilalim ng administrasyong Quezon
Sagot 
Isipin mo, Disyembre 30, 1937, isang araw na hudyat ng isang bagong kabanata sa kasaysayan ng Pilipinas. Sa ilalim ng makisig at masigasig na pamumuno ni Pangulong Manuel L. Quezon, nagliwanag ang landas ng linggwistikong yaman ng bansa.
Sa araw na ito, nagkaroon ng hugis ang isang pangarap: ang pagkilala sa Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa – isang hakbang na kumakatawan hindi lamang sa pangarap ng isang pinag-isang wika, kundi rin sa adhikaing magkaroon ng isang natatanging pambansang identidad.
Ang Tagalog, isang wikang mayaman hindi lamang sa mga salita kundi sa kultura, kasaysayan, at panitikan, na tila hinabi mula sa iba’t ibang himig at kulay ng Pilipinas. Ang pagpili sa Tagalog ay parang pag-angat sa isang mahalagang hiyas na matagal nang nag-aabang ng pagkilala.
Sa paglipas ng panahon, itong wikang ito, ngayon ay kinikilala bilang Filipino, ay umusbong na parang puno na sumisibol at sumasanga, simbolo ng pagkakaisa at pagkakakilanlan ng bawat Pilipino.
Ang desisyon ni Quezon, na parang pundasyon ng isang malakas at matatag na tulay, ay nag-uugnay sa iba’t ibang pulo at kultura ng Pilipinas. Sa pagkilala sa Tagalog bilang wikang pambansa, naitampok ang mahalagang papel ng wika sa paghubog ng pambansang kamalayan at kultural na pagkakaisa.
Parang isang malikhaing pintor, ang desisyong ito ay nagpinta ng isang makulay at buhay na larawan ng Pilipinas, isang bansang nagkakaisa sa kabila ng pagkakaiba-iba.
