« Kabanata 33Kabanata 35 »
Ipinakita sa kabanata na ito ang buong kuwento sa likod ng trahedyang nangyari sa seremonyas ng panulukang-bato.
Katatapos gumayak ni Senyor Crisostomo Ibarra nang dumating ang hindi inaasahang panauhin. Ito ay ang misteryosong si Elias. Hindi pa man nakapagsasalita ang huli ay ipinaabot na kaagad ni Ibarra ang kanyang pasasalamat.
“Kulang pa po iyon” mapagkumbabang ganti naman ni Elias. Sa hindi kalaunan ay nag-umpisa na siyang magkwento tungkol sa mga nalalaman niya sa binata. Pinaalalahanan niya si Ibarra na mag-ingat sa mga kaaway na nakapaligid lagi sa kanya.
Sinabi din niya na hindi aksidente ang nangyaring pagkalas ng kabriya. Sa halip, ito ay sadyang nakalaan para sa kanyang tiyak na kapahamakan. Tinutulungan ni Elias si Ibarra bilang pagtanaw sa lahat ng kabutihan ng yumaong si Don Rafael.
Dahil sa mga ikinumpisal ni Elias ay tinanong niya ito kung kailan sila magkikita muli. Marahan naman itong sinagot ni Elias na “andito lang ako kapag kailangan mo ng tulong ko”.
Aral – Kabanata 34
Ang pagtatanim ng butil ng kabutihan ay nasusuklian sa tamang panahon at sa tamang pagkakataon.
Talasalitaan – Kabanata 34
« Kabanata 33: Malayang KaisipanKabanata 35: Ang Usap-Usapan »
